Hayretle dinliyordum,hele gittikçe şiddetlenerek söyledikleriyle pek ilgilenmiştim:
Kendimizi aldatmayalım.Uzaklarda bir ülkede bir savaş için,Afrika'nın bir köşesinde,ya da Polinazya da bir savaş için günümüzde asker çağırma davulları çalınsa, binlerce ve yüzbinlerce kişi koşardı, nedenini pek bilmeden; kendi benliğinden ya da hoşlanmadığı durumlardan kurtulabilmek için belki de!
Fakat savaşa eylemle karşı çıkacakların sayısı sıfırda kalacaktır derim.Tek kişinin bütün bir örgüte direnmesi sadece kendini bırakıvermekten çok daha fazla birşey, bir yüreklilik ister; oysa, tek insanın yürekliliği denilen bu özellik, gittikçe ilerleyen ve makineleşen çağımızda ortadan kaybolmaktadır....
STEFAN ZWEIG 'İN ACIMAK adlı romanından alıntı.
