16
YAZDIĞIM İLK ŞİİR
Moskova'ya varışımızdan yaklaşık bir ay sonra büyükannemin evinin üst katında bir masada oturmuş yazı yazıyordum.Karşımda da resim öğretmenimiz vardı.Volodya karakalemle bir Türk başı resmi yapmıştı.Öğretmenimiz resimdeki sarığa kimi çizgiler ekleyerek düzeltiyordu.Öğretmenin arkasında durmaktaydı Volodya.Boynununu uzatmış öğretmenin omzu üstünden resme bakıyordu.İlk kara kalem çalışmasıydı bu resim.O gün ad günü olan büyükanneye armağan verilecekti. Volodya parmak uçlarında yükselip Türk'ün boynunu gösterdi: Şuraya biraz gölge gerekmez mi?...
Yerinden kalkıp resme yan gözle bakan öğretmen bana:Ee nikolay dedi,bize gizini söylemeyecek misin? Büyükannene ne vereceksin bakalım? Sen de baş çizseydin daha iyi olurdu gibime geliyor.
O sırada ben de bir şey yazmaktansa bir baş çizmenin daha iyi olacağını düşünmekteydim.Büyükannemin ad gününün yakın olduğu,ona armağanlar vermemiz gerektiği söylendiği zaman bende onun için bir şiir yazmak isteği uyanmıştı.O gün hemencik iki dörtlük yazıvermiş,arkasını da çok çabuk yazabileceğimi ummuştum.Bir çocuk için yadırgatıcı olan böyle bir düşüncenin nasıl doğduğunu gerçekten bilmiyorum,ancak bu buluşumdan çok hoşnuttum.Bana büyükanneme ne armağan edeceğim sorulduğu zaman da elbette bir armağan vereceğimi ama ne olduğunu açıklamak istemediğimi söylüyordum.
Ancak umut ettiğim gibi olmadı.İlk coşkuyla çok kolay yazdığım iki dörtlükten sonra bütün çabama karşın arkasını getiremiyordum.Kitaplarımızdan türlü şiirler okuyordum ama ne Dimitriyev 'in ne de Derzhavi'nin şiirlerinin bana bir yardımı dokunamıyordu.Dahası okuduğum şiirler kendi yeteneksizliğimi kanıtlıyordu bana.Karl İvaniç'in şiire olan ilgisini anımsayarak onun kağıtlarını karıştırmağa koyuldum.
Bir çok almanca şiir arasında Karl İvaniç'in kendisinin yazmış olduğu rusça bir şiir buldum.
M adam L'ye
Yakındayken anımsa beni,
Uzaktayken de anımsa,
Şimdi ve her zamanbeni anımsa.
Anımsa,nasıl içten seveceğim seni
Ölüm beni bulana değin.
Şiir güzel bir mektup kağıdı üstüne okunaklı yuvarlak harflerle yazılmıştı.İçerdiği duygusallık bana dokundu.Şiiri ezberleyiverdim.Amacım yazmak istediğim şiir için ondan yararlanmaktı.Bundan sonra iş kolaylaştı.Büyükannemin ad günü için on iki dizelik iyi dileklerle dolu şiir hazırdı.Derslikte masaya oturup parşömen üstüne yazmağa başlamıştım bile.
Tolstoy 'un Çocukluk Delikanlılık Gençlik adlı roman dan alıntıdır.
